Hoe was het met jouw angst en spanning?

In mijn eerste levensjaren kwam ik als baby al in aanraking met grote hoeveelheden spanning en angst. Een geboorte die door een beknelling al heel lang duurde en voor mij een zeer benauwende ervaring moet zijn geweest. Op een leeftijd van amper 17 maanden werd ik alleen achtergelaten in de tuin om mezelf te vermaken en ik herinner mij dat ik binnen afzienbare tijd tot aan de keukendeur gekropen was op zoek naar de liefde en aandacht van mijn ouders . Dat proces herhaalde zich een aantal keren en alleen door vol te houden kreeg ik datgene wat ik nodig had van mijn ouders, namelijk aandacht en liefde. Toen ik als 3-jarige uitgleed op een muurtje met een stalen hekwerk en pinnen er bovenop, doorboorde een pin mijn kin. Een gat door en door was het gevolg en toen ik met mijn duim op het gat naar de keuken liep om mijn ouders te waarschuwen dat er iets mis was gegaan, ja toen gebeurde iets waar ik helemaal niet op gerekend had. In plaats van troost kreeg ik een ware donderpreek over mij heen waarin mij duidelijk werd gemaakt dat ik helemaal niet op dat muurtje mocht en dat ik dat heel goed wist. Nou dat was een van de eerste kennismakingen met kwetsbaar zijn en emoties tonen. Die kennismakingen met kwetsbaarheid herhaalden zich jammer genoeg in het leven regelmatig, waardoor er voor mij een drempel was opgeworpen om kwetsbaarheid te tonen. De angst om mijn gevoelens te uiten en te delen zat er goed in en is een groot deel van mijn leven aanwezig gebleven als mechanisme om mezelf te beschermen. Als jongen van 5 jaar werd ik al wandelend naar school op het trottoir van voren verrast door een losgeschoten wiel van een vrachtwagen met oplegger. Het licht ging volledig bij mij uit, had een zware hersenschudding en heb daarna 8 weken plat op bed in de kamer gelegen met naast mij mijn moeder die op een stretcher lag. Opnieuw een herinnering aan een traumatische en stressvolle gebeurtenis uit mijn leven. Op 6 jarige leeftijd verhuisde ik vervolgens in het midden van het schooljaar van een dorp naar de stad en kwam terecht op een nieuwe basisschool zonder mijn bekende vriendjes. Oef dat was behoorlijk wennen voor mij. Zowel aan het afscheid van de oude school als aan het kennismaken met de nieuwe school werd geen aandacht besteed en ik kan me dat herinneren als een minder prettige periode uit mijn leven waar ik mij in het begin heel alleen heb gevoeld. Het leven vervolgde zich met vele momenten van stress, spanning en angst waar ik in de volgende blog meer zal vertellen.

Later in mijn leven heb ik de nodige stappen ondernomen om met mijn stress, spanning en angst om te gaan en heb dit weten om te buigen tot  kwaliteiten in mijn leven die ik nu kan inzetten bij cliënten.

Wil je ook graag van je stress, spanning en angst af, vraag dan een gratis Skype sessie aan.

2 reacties:

  1. Niek van Heijst

    Hallo Corne,

    Ik ben diep geraakt door je verhaal en vol bewondering over de manier waarop je erover vertelt.

    Groeten van Niek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *